پیتر لینچ
پیتر لینچ مدیریت یکی از بزرگترین صندوق های سرمایه گذاری
مشاع را برعهده داشت که ارزش آن از 20 میلیون دلار در 1977 به 14 میلیارد
دلار در 1990 رسید. وی نیز معتقد بود باید شرکتی را که در آن سرمایه گذاری
می شود به خوبی شناخت و با دانش کافی اقدام به خرید آن کرد. نکات مهم روش
وی عبارت است از:
• از دانش خود برای انتخاب سهام مناسب استفاده کنید.
به عنوان کارمند شما بهتر از تحلیل گران دیگر در مورد صنعت خود دانش دارید و
به عنوان مصرف کننده نیز با جستجو در محصولات، شرکت بهتر را می توانید
پیدا کنید.
• شرکت های انتخابی خود را دسته بندی کنید. لازم نیست خیلی
دسته بندی دقیقی داشته باشید. ولی می توانید شرکت ها را به شرکت های با رشد
سریع، تازه کار و در حال نوسان تقسیم کنید. در طول زمان شرکت ها در بین
دسته ها جابجا می شوند.
• شرکتهای مطلوب عبارتند از:
o درک آن ها ساده باشد. زیرا دیر یا زود افراد نادانی می توانند مدیریت آن ها را برعهده گیرند
o
به خاطر جذاب نبودن مردم از آن ها روگردان شوند. همه فکر می کنند باید در
آخرین شرکت اینترنتی ایجاد شده سرمایه گذاری کنند ولی کسی به فکر آخرین
شرکت فروش سبزی و میوه نیست.
o در صنایعی که رشدی ندارند، از رشدی بالا
برخوردار باشند. همه فکر می کنند برای پول درآوردن باید به دره سیلیکون
بروند و کسی به شرکت های مراسم کفن و دفن فکر نمی کند.
o دارای چیزی منحصر بفرد باشند تا رقابت با آن ها سخت باشد.
o چیزی عرضه کنند که مردم به آن محتاج باشند. بدین ترتیب کار آن ها دوام خواهد داشت.
o دارای وجه نقد زیاد و بدهی کم باشند. شرکتی که بدهی ندارد ورشکسته نخواهد شد.
o با قیمتی خوب عرضه شود. برای تعیین خوب بودن قیمت سهم به نسبت هایی مانند قیمت/ارزش دفتری و P/E توجه کنید.
o مدیران و کارمندان شرکت خود از سهام داران شرکت باشند. به این ترتیب آن ها بیشتر برای رشد شرکت تلاش خواهند کرد.
o
شرکت سهام خود را بازخرید کند. به این ترتیب شرکت اعتماد بیشتری به آینده
داشته و با کاهش سهام جاری ارزش آن افزایش می یابد (این مورد در بازار
ایران مصداق ندارد).
• درنهایت باید به این سوال پاسخ دهید که چرا این
سهم را می خرید. اگر دلایل روشن و کافی ندارید به بررسی مجدد دلایل و
استدلال ها خود بپردازید.