داستان آفرینش :: عشق فقط خدا

۳ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «داستان آفرینش» ثبت شده است

ای جاان چه اعترافی اونم از چه کسی

۷ مهر۹۷

وقتی #ادیسون به وجود #خدا و

کارگردانی برای این جهان،اعتراف می کند

ادیسون خیلی آدم کند ذهنی بود، یک دفعه برق قطار را دست او داده بودند که نظام بدهد،

اشتباه کرد! لوکوموتیوران وقتی حرکت قطار آهسته شد،

آمد و زیر بغل ادیسون را گرفت و بلند کرد، از پنجرهٔ قطار در بیابان پرت کرد و گفت:

برو گم‌شو احمق! قطار هم رفت، اما ناامید نشد، نشست و خواند، تجربه کرد،

آزمایش کرد و فکرش را به‌کار انداخت، صدتا اختراع به نامش ثبت شد.

کسی برای ادیسون نوشت که حالا با این علمت، با این دانش، با این صد‌تا اختراع، خدا را قبول داری؟

آیا واقعاً عالَم خدا دارد؟ گفت از این بپرسیم، بالاخره اگر این گفت عالَم خدا ندارد،

ما هم بی‌خدا بشویم، چون این خیلی می‌فهمد.

ادیسون نامه را خواند و خندید، جواب نوشت:

یکبار داشتم در کارگاهم کار می‌کردم و یک چرخی داشت در دستگاهم می‌گشت که انگشت شَستم گیر کرد و در جا ناخنم را کَند،

بدحال شدم. همه ریختند و پانسمان کردند، دوا گذاشتند. دوماهی گذشت،

مدام عوض کردند، تمیز کردند، بَدَل کردند و بعد دیگر گفتند به پانسمان نیازی نیست،

باز که کردند، دیدم یک ناخن نو عین ناخن زمان تولدم و عین ناخن قبلی درآمده که کَنده شده بود.

نشستم و حساب کردم کلّ کارخانه‌های شرق و غرب عالم را به هم ببندیم که یک ناخن درست کند

که به بدن وصل شود و از بدن انرژی بگیرد که مدام بالا بیاید و

ما با ناخن‌گیر بگیریم و صافش بکنیم، نمی‌توانند یک ناخن بسازند.

صد درصد برایم روشن است که عالَم کارگردان دارد که اگر نداشت،

چطوری دوباره این ناخن من درآمد؟ چطور درآمد؟

درست است که خدا قابل‌دیدن نیست ولی با چشمِ جان همه‌جا از آثارش پیداست.

عاقلان را اشاره ای بس است

وبلاگ و کانال عشق فقط خدا

www.deniz.blog.ir

eshgekhodayi@

تلگرام - سروش - ایتا - آی گپ

۲ نظر

مرتضی زمانی

تقدیم به همه مادران دلسوز دنیا

۲۴ اسفند۹۵

#داستانک_معنوی

" #اشک_خدا "

💎زن نابینا کنار تخت پسرش در بیمارستان نشسته بود و می گریست.

فرشته ایی فرود آمد و رو به زن گفت: ای زن من از جانب خدا آمده ام

رحمت خدا برآن است که تنها یکی از آرزوهای تو را

برآورده سازد, بگو از خدا چه می خواهی؟

زن رو به فرشته کرد و گفت: از خدا می خوام پسرم رو شفا بده.

فرشته گفت: پشیمان نمی شوی؟

زن پاسخ داد: نه!

فرشته گفت: پسرت اینک شفا یافت ولی تو

می توانستی بینایی چشمان خود را از خدا بخواهی!

زن لبخندی زد و گفت: تو درک نمی کنی!

سالها گذشت و پسر بزرگ شد. او آدم موفقی شده بود و

مادر موفقیت های فرزندش را با عشق جشن می گرفت.

پسر ازدواج کرد و همسرش را بسیار دوست داشت. روزی رو به مادرش کرد و گفت:

مادر نمی دونم چطور بهت بگم ولی زنم نمی تونه

با شما یه جا زندگی کنه می خوام یه خونه برات بگیرم تا شما برید اونجا.

مادر رو به پسرش گفت: نه پسرم من می خوام برم خونه ی سالمندان زندگی کنم ,

آخه اونجا با هم سن و سالای خودم زندگی می کنم و راحت ترم.

و زن از خانه بیرون آمد , کناری نشست و مشغول گریستن شد.

فرشته بار دیگر فرود آمد و گفت: ای زن دیدی پسرت با تو چه کرد؟

حال پشیمان شده ایی؟ می خواهی او را نفرین کنی؟

مادر گفت: نه پشیمانم و نه نفرینش می کنم. آخه تو چی می دونی؟

فرشته گفت: ولی باز هم رحمت خداوند شامل حال تو شده است و

می توانی آرزویی بکنی. حال بگو؟ می دانم که بینایی چشمانت را از

خدا می خواهی , درست است؟

زن با اطمینان پاسخ داد: نه!

فرشته با تعجب بسیار پرسید: پس چه؟

زن جواب داد: از خدا می خوام عروسم زن خوب و مادر مهربونی باشه و

بتونه پسرم رو خوشبخت کنه آخه من دیگه نیستم تا مراقب پسرم باشم.

اشک از چشمان فرشته سرازیر شد و

از اشک هایش دو قطره در چشمان زن ریخت و زن بینا شد.

هنگامی که زن اشک های فرشته را دید از او پرسید:

تو گریه کردی؟ مگه فرشته ها هم گریه می کنن؟

فرشته گفت: بله , ولی تنها زمانی اشک می ریزیم که خدا گریسته باشد!

زن پرسید: مگه خدا هم گریه می کنه؟!

فرشته پاسخ داد: خدا اینک از شوق

آفرینش موجودی به نام مادر در حال گریستن است...

روح مادران از دست رفته شاد و

به افتخار تمامی مادران در قید حیات این فرشته های زمینی سرزمینم👏👏👏👏

کانال تلگرام در مورد خدا

کانال تلگرام خدا

صوت و کلیپ معنوی در

❤️کانال تلگرامی عشق فقط خدا❤️

https://telegram.me/eshgekhodayi

۱ نظر

مرتضی زمانی

آیا نمیشد همه یک جور آفریده شوند؟

۱۱ دی۹۵

بسم الله الرحمن الرحیم

موضوع : خلقت انسان و شبهات آن

بخش مجری کنفرانس : دشمن شناسی و مباحث ایدئولوژیک

استاد ارائه دهنده: جناب آقای محمد مهدوی

باب هدف خلقت / حدیث ۴

مکالمه ای بین خداوند متعال و حضرت آدم ع

از امام باقر علیه السّلام شنیدم که مى‌فرمودند :

آنگاه که خداوند متعال – براى گرفتن میثاق از ذریّه آدم علیه السّلام و

اقرار و شهادتشان به ربوبیّت خداى سبحان و نبوّت همۀ انبیاء -آنان را

از پشت آدم بیرون آورد ، نخستین پیمانى که از ایشان گرفت،

اقرار به نبوّت حضرت محمّد صلّى اللّه علیه و آله بود.

• خداى متعال به آدم فرمود : بنگر، چه مى‌بینى؟

• پس آدم علیه السّلام به ذریّۀ خود – در حالى که

به صورت مورچه بوده و آسمان را پر کرده بودند – نگاه کرد و گفت:

پروردگارا! از تعدادشان سخت در شگفتم!

آنها را براى چه آفریدى؟

از گرفتن میثاق و بستن پیمان برایشان چه چیزى اراده کرده‌اى؟

• خداوند متعال فرمودند : من خواستار دو چیز هستم:

تنها مرا پیروی کنند، و براى من شریک و همتایى قرار ندهند؛
به فرستادگانم ایمان آورده و از آنان پیروى نمایند.

• آدم علیه السّلام عرض کرد :

براى چه برخى از آنها [از نظر درجه و مقام]بزرگتر و برخى داراى نور بیشتر و

بعضى کم فروغ و گروهى بى‌فروغ [و ظلمت محض]مى‌باشند؟ !

• خداى سبحان فرمودند: این گونه آفریدم تا

در همۀ حالات آنان را مورد آزمایش و آزمون قرار دهم.

• آدم علیه السّلام عرض کرد : پروردگارا! آیا اجازه مى‌دهید سخنى بگویم؟

• خداوند متعال فرمودند: سخن بگو،

روح تو از روح من است اما طبیعت تو خلاف ماهیت من است.

• آدم علیه السّلام عرض کرد :

پروردگارا! اگر انسان‌ها را متفاوت نمى‌آفریدى بلکه از نظر صورت، اندازه، طبیعت، سرشت، رنگ، عمر و رزق و روزى یکسان مى‌آفریدى، بعضى بر برخى ظلم و بیداد نمى‌کردند و میان آنان حسادت و کینه‌توزى و اختلاف و نزاع رخ نمى‌داد؟

• خداوند متعال فرمودند: اى آدم! سخنت برگرفته از انشعاب روحت از روح من است اما [طبیعتت ناشى از خلاف و ماهیت من است]و این ناتوانى طبیعتت تو را به تکلّف انداخته و نسبت به چیزى که دانش لازم و بینش کافى به آن ندارى، وارد میدان شده‌اى.

سوال ؟؟؟

حالا اینجا ببینیم فرضیات حضرت آدم برای پرسش این سوال درست بوده؟

نیک ووجیسیک