دعای پیامبران و اقوام
[به
کافران] بگو، اگر دعای شما نباشد پروردگارم هیچ اعتنایی به شما نمی‌کند.
در حقیقت شما به تکذیب پرداخته‌اید و به زودی [عذاب بر شما] لازم خواهد شد (فرقان/۷۷).
به راستی نوح ما را ندا داد و چه نیک اجابت‌کننده بودیم (صافّات/۷۵).
نوح آن‌گاه که پیش از [سایر
پیامبران] ندا داد پس ما او را اجابت کردیم.
او را با خانواده‌اش از بلای بزرگ رهانیدیم (انبیاء/۷۶).
او پروردگار خود را خواند که من مغلوب هستم پس انتقام بگیر (قمر/۱۰).
به او وحی کردیم که زیر نظر ما و به وحی ما کشتی بساز.
چون فرمان ما رسید و تنور به فوران آمد،
از هر نوع یک جفت و هم‌چنین
خانواده‌ات را وارد کشتی کن
به جز کسی که حکم عذاب بر او صادر شده است.
دربارة کسانی که ظلم کرده‌اند،
با من سخن نگو زیرا آنها غرق‌شدنی هستند
(مؤمنون/۲۷-۲۹).
پس درهای آسمان را به آبی سیل‌آسا گشودیم (قمر/۱۱).
نوح پروردگار خود را ندا داد و گفت:
پروردگارا، پسرم از کسان من است و قطعاً وعدة تو راست است.
تو بهترین داوران هستی. فرمود: ای نوح، در حقیقت او از کسان تو نیست.
او عملی ناصالح است پس چیزی را که به آن علم نداری از من نخواه.
به تو اندرز می‌دهم مبادا از جاهلان باشی. او گفت: پروردگارا،
من به
تو پناه می‌برم از این‌که از تو چیزی بخواهم که به آن علم ندارم.
اگر مرا نیامرزی و به من رحم نکنی، از زیانکاران باشم (هود/۴۵-۴۷).
پس او و هر کس را در آن کشتیِ انباشته با او بود،
نجات دادیم آن‌گاه باقی‌ماندگان را غرق کردیم (شعراء/۱۱۹-۱۲۰).
[صالح] گفت: ای قوم من، خدا را بپرستید. برای شما هیچ معبودی جز او نیست.
او شما را از زمین پدید آورد. شما را در آن استقرار داد
پس از او آمرزش بخواهید آن‌گاه به درگاه او توبه کنید که
پروردگارم نزدیک و اجابت کننده است (هود/۶۱).
ابراهیم [به قوم خود] گفت: آیا وقتی بت‌ها را می‌خوانید،
از شما می‌شنوند؟ یا به شما سود و زیان می‌رسانند (شعراء/۷۲-۷۳)؟
از شما و از آنچه غیر خدا می‌خوانید، کناره می‌گیرم و پروردگار خود را می‌خوانم.
امیدوارم در خواندنِ پروردگارم ناامید نباشم (مریم/۴۸).
[یعقوب] گفت: من تنها، از درد و اندوه خود به خدا می‌نالم.
از
خدا چیزی می‌دانم که شما نمی‌دانید (یوسف/۸۶).
[پسران یعقوب] گفتند: ای پدر، برای گناهان ما آمرزش بخواه زیرا
ما خطاکار بودیم. گفت: به زودی از پروردگار خود برای شما آمرزش می‌خواهم.
او قطعاً آمرزندة مهربان است (یوسف/۹۷-۹۸).
هنگامی که موسی برای قوم خود آب خواست، گفتیم:
با عصای خود بر آن تخته سنگ بزن پس دوازده چشمه از آن جوشیدن گرفت.
هر قبیله‌ای آبشخور
خود را شناخت. [گفتیم:]
از روزی خدا بخورید و بیاشامید و در زمین فساد
نکنید (بقره/۶۰).
چون گفتید: ای موسی، هرگز بر یک خوراک تاب نیاوریم.
از خدای خود برای ما بخواه تا از آنچه زمین می‌رویاند از
سبزی، خیار، سیر، عدس و پیاز، برای ما برویاند. موسی گفت:
آیا به جای چیز بهتر خواهان چیز پست‌تر هستید؟
پس به شهر فرود آیید که آنچه را خواسته‌اید، برای شما هست (بقره/۶۱).
گفتند: پروردگار خود را برای ما بخوان تا بر ما روشن سازد که
آن [گاو قربانی] چگونه است. گفت: او می‌فرماید آن گاوی است نه پیر و
نه خردسال بلکه میانسالی بین آن دو است پس آنچه دستور یافته‌اید، انجام دهید.
گفتند: پروردگار خود را بخوان تا برای ما روشن کند رنگ آن چگونه است.
گفت: او می‌فرماید آن گاوی است زرد یکدست که رنگ آن بینندگان را سرور می‌بخشد.
گفتند: پروردگار خود را بخوان تا برای ما روشن کند آن چگونه گاوی است
زیرا این گاو بر ما مشتبه است و اگر خدا بخواهد ما قطعاً به آن راه خواهیم یافت.
گفت: او می‌فرماید آن گاوی است نه رام که زمین را شخم زند و
به کشت آب دهد
سالم و بدون هیچ لکّه‌ای است.
گفتند: اینک سخن درست را آوردی پس آن را سر بریدند و
چیزی نمانده بود، انجام ندهند (بقره/۶۸-۷۱).
فرعون گفت: مرا بگذارید موسی را بکشم تا پروردگار خود را بخواند (غافر/۲۶).
هنگامی که عذاب بر فرعونیان فرود آمد. گفتند:
ای موسی، پروردگارت را به عهدی که نزد تو دارد،
برای ما بخوان اگر این عذاب را از ما برطرف کنی حتماً به تو ایمان خواهیم آورد و
بنی‌اسرائیل را قطعآ با تو روانه خواهیم کرد.
چون عذاب را تا سررسیدی که به آن رسیدند
از آنها برداشتیم باز هم پیمان‌شکنی کردند (اعراف/۱۳۴-۱۳۵).
الیاس به قوم خود گفت: آیا پروا نمی‌کنید؟ آیا بعل را می‌خوانید و
بهترین آفرینندگان را وا می‌گذارید (صافّات/۱۲۴-۱۲۵)؟
ما به آنان (اقوامی که هلاک شدند) ستم نکردیم ولی آنان به خود ستم کردند
پس چون فرمانِ پروردگارت آمد، خدایانی که به جای خدا می‌خواندند
هیچ به کارشان نیامد و جز بر هلاکت آنان نیفزود (هود/۱۰۱).
[ای پیامبر] با خدا معبودی دیگر نخوان. معبودی جز او نیست
(قصص/۸۸،۸۷).
با خدا معبودی دیگری نخوان که از عذاب‌شدگان خواهی شد
(شعراء/۲۱۳).
به دین حنیف روی آور و از مشرکان نباش.
به جای خدا چیزی را که سود و زیانی به تو نمی‌رساند نخوان.
اگر چنین کنی قطعاً از ستمکاران هستی
(یونس/۱۰۵-۱۰۶).
بگو، آیا به جای خدا چیزی را بخوانیم که نه سودی به ما می‌رساند و نه زیانی؟
آیا پس از این‌که خدا ما را هدایت کرده است،
از عقیدۀ
خود بازگردیم (انعام/۷۱)؟
بگو، من نهی شده‌ام از این‌که جز خدا کسانی را که می‌خوانید،
پرستش کنم (انعام/۵۶؛ غافر/۶۶)
[آن هم] زمانی که از سوی پروردگارم برای من دلایل روشن رسیده باشد و
دستور یافته‌ام که تسلیم پروردگار جهانیان باشم (غافر/۶۶).
بگو، به من خبر دهید از شریکان خود، که به جای خدا می‌خوانید،
به من نشان دهید که چه چیزی از زمین آفریده‌اند؟
آیا آنها در آسمان‌ها شرکت داشته‌اند (فاطر/۴۰؛ احقاف/۴)؟
یا به آنها کتابی داده‌ایم که دلیلی بر خود از آن دارند؟
بلکه ستمکاران جز فریب به یکدیگر
وعده نمی‌دهند (فاطر/۴۰).
بگو، کسانی را که به جای او پنداشته‌اید، بخوانید
آنها نه اختیاری دارند که از شما دفع زیان کنند و نه تغییری دهند (اسراء/۵۶).
بگو، چه تصوّر میکنید، اگر خدا بخواهد صدمه‌ای به من برساند،
آیا آنچه را به جای خدا می‌خوانید، می‌توانند صدمۀ او را برطرف کنند؟
یا اگر رحمتی برای من بخواهد، می‌توانند، رحمت او را بازدارند؟
بگو، خدا مرا بس است. اهل توکّل تنها بر او توکّل میکنند (زمر/۳۸).
بگو، به من خبر دهید اگر راست می‌گویید، اگر عذاب خدا یا رستاخیز به شما برسد،
غیر خدا را می‌خوانید؟ بلکه تنها او را می‌خوانید.
اگر بخواهد آنچه را درخواست
میکنید [از شما] برطرف می‌کند.
[آن زمان است که] آنچه شریک او می‌سازید،
فراموش میکنید ( انعام/۴۰-۴۱).
چون بندة خدا (پیامبر) برخاست تا او را بخواند، نزدیک بود
[مشرکان] بر سر او فرو افتند. بگو، من
تنها پروردگار خود را می‌خوانم و
کسی را با او شریک نمی‌گردانم (جن/۱۹-۲۰).
از اموال آنان (کسانی که به گناهان خود اعتراف دارند و
کار شایسته و ناشایست را با هم می‌آمیزند)، صدقه بگیر
تا به وسیلۀ آن، آنان را
پاک کنی. برای آنها دعا کن
زیرا دعای تو برای آنها آرامشی است و خدا شنوای داناست (توبه/۱۰۳).
کسانی را که پروردگار خود را بامدادان و شامگاهان می‌خوانند
در حالی که خشنودی او را می‌خواهند، مران. از حساب آنها چیزی بر عهدۀ تو نیست و
از حساب تو چیزی بر عهدۀ آنان نیست تا آنها را برانی و از ستمکاران باشی (انعام/۵۲).
با کسانی که پروردگار خود را صبح و شام
می‌خوانند و
خشنودی او را می‌خواهند، شکیبایی پیشه کن و چشمان خود را
از آنها برمگیر که زیور زندگی دنیا را بخواهی (کهف/۲۸).
هر کس در این (عیسی)، پس از دانشی که برای تو آمده، با تو محاجّه کند بگو،
بیایید پسران ما و پسران شما، زنان ما و زنان شما،
خودمان و خودتان را فرا خوانیم سپس دعا کنیم و
نفرین خدا را بر دروغگویان قرار می‌دهیم (آل‌عمران/۶۱).
خدا و فرشتگان بر پیامبر رحمت می‌فرستند، ای کسانی که ایمان آورده‌اید،
بر او طلب رحمت کنید و به فرمان او گردن نهید (احزاب/۵۶).
[به یاد آورید] زمانی که از پروردگار خود درخواست کمک می‌کردید
پس دعای شما را اجابت کرد که
من شما را با هزار فرشتۀ پیاپی یاری خواهم کرد (انفال/۹).
برخی دیگر از بادیه‌نشینان کسانی هستند که به خدا و روز بازپسین ایمان دارند و
آنچه را انفاق میکنند، مایۀ تقرّب نزد خدا و دعاهای پیامبر می‌دانند (توبه/۹۹).
سؤال‌کننده‌ای [از کافران] عذابی حتمی را درخواست کرد،
که
مخصوص کافران است و دفع‌کننده‌ای ندارد (معارج/۱-۳).
کافران گفتند:
پروردگارا، اگر این (کتاب)، همان حقِ از جانب توست
پس از آسمان سنگ‌هایی بباران یا عذابی دردناک بر سر ما بیاور.
تا تو در میان آنها هستی، خدا بر آن نیست که آنها را عذاب کند و
تا آنها طلب آمرزش میکنند خدا عذاب کنندۀ آنها نخواهد بود (انفال/۳۲).
در انتظار روزی باش که آسمان دودی نمایان برمی‌آورد که
مردم را فرو می‌گیرد. این است عذاب پردرد. [می‌گویند:]
پروردگارا، این عذاب را از ما دفع کن که ما ایمان داریم (دخان/۱۰-۱۲).
آن‌گاه که فرستادگان ما به سوی کسانی که بر خدا دروغ می‌بندند
یا آیات او را تکذیب میکنند می‌آیند تا جان آنها را بگیرند، به آنان گویند:
معبودهایی که به جای خدا می‌خواندید، کجا هستند؟ گویند:
از دست ما رفته‌اند و بر ضدّ خود گواهی می‌دهند که کافر بودند (اعراف/۳۷).
دعا در قیامت،
[اهل بهشت در آنجا] گویند:
به راستی ما قبلاً در میان خانوادة خود ترسان بودیم پس خدا بر ما منّت نهاد و
از عذاب نافذ نگاه داشت زیرا ما پیش از این خدا را می‌خواندیم (طور/۲۸).
کسانی که در آتش هستند، به نگهبانان جهنّم می‌گویند:
پروردگار خود را بخوانید تا یک روز از این عذاب را به ما تخفیف دهد.
گویند: مگر پیامبران شما دلایل روشن به سوی شما نیاوردند؟ می‌گویند:
چرا. می‌گویند: پس بخوانید ولی دعای کافران جز در بیراهه نیست (غافر/۴۹-۵۰).
[کافران] می‌گویند: پروردگارا، دوبار ما را به مرگ رساندی و
دو بار ما را زنده گرداندی.
به گناهان خود اعتراف کردیم پس آیا راه بیرون شدنی هست؟
این [کیفر] از آن رو برای شماست که چون خدا به تنهایی خوانده می‌شد،
کفر می‌ورزیدید و چون به او شرک آورده می‌شد، باور می‌کردید (غافر/۱۱-۱۲).
[یاد کن] روزی را که [خدا] می‌گوید: آنهایی را که شریکان من پنداشتید،
ندا دهید. پس آنها را بخوانند و اجابتشان نکنند (کهف/۵۲).
گفته
می‌شود: شریکان خود را فرا خوانید پس آنها را می‌خوانند
ولی پاسخشان نمی‌دهند و عذاب را می‌بینند. ای کاش هدایت یافته بودند (قصص/۶۴).
[روز رستاخیز] آنچه قبلاً می‌خواندند، از نظر آنان ناپدید می‌شود و
آگاه می‌شوند که گریزگاهی ندارند (فصّلت/۴۸).
[در آتش به تکذیب‌کنندگان] گفته شود: آنچه را در برابر خدا شریک می‌ساختید،
کجا هستند؟ می‌گویند: از نظر ما ناپدید شده‌اند بلکه [گویی] قبلاً ما چیزی را نمی‌خواندیم.
این‌گونه خدا کافران را در گمراهی می‌گذارد (غافر/۷۳-۷۴).
خداوند هیچ کس را جز به قدر توانایی اش تکلیف نمی کند.
آنچه [ از خوبی ] به دست آورده به سود او ، و آنچه [ از بدی ] به دست آورده به زیان اوست.
پروردگارا ، اگر فراموش کردیم یا به خطا رفتیم بر ما مگیر ،
پروردگارا ، هیچ بار گرانی بر [ دوش ] ما مگذار
هم چنان که بر [ دوشِ ] کسانی که پیش از ما بودند نهادی.
پروردگارا ، و آنچه تاب آن نداریم بر ما تحمیل مکن و از ما درگذر و
ما را ببخشای و بر ما رحمت آور سرور ما تویی
پس ما را بر گروه کافران پیروز کن.
سوره بقره ایه 286
راست گفت خداوند بزرگ و بالامرتبه
https://telegram.me/eshgekhodayi
موفق باشید