تو اگر دلگیری لحظه ای چشم ببند...
اندکی اشک بریز و بخوان نام مرا...
به تو من نزدیکم نام من یزدان است
و لقبم ایزد پاک
تو مرا زمزمه کن...
خواهم آمد سویت بی صدا یادم کن یا که فریادم کن
که منم منتظر فریادت!
ای مسکین غرق در گناه
آیا میدانی تو خدایی را نافرمانی میکنی که اولین وآخرین اوست
قادرو تواناست وهیچ امری به غیر اذن او انجام نمیگیرد.
ای ضعیف ناتوان، تو
پروردگاری را نافرمانی میکنی که اوپادشاه قادر وتواناست.
ای مکتبر مغرور، بترس که اوکلامت رامیشنود
جایگاهت را میداند سر ونجوایت را میشنود وآگاه به همه احوالت است
چگونه است که اعمال و کردار ناشایست خود را از بندگان میپوشی
واز او که رب و پروردگار بندگان است حیا نمیکنی ...
نظر و نگاه بندگان را بزرگ ونظر پروردگارت را کم اهمیت میدانی...
راستی اگر او خشم گیرد کدامین آسمان تو را میپوشد؟
کدامین زمین به تو جا ومکان میدهد؟ کجا در امان خواهی بود؟
چگونه نعمت را با کفر جواب می دهی؟
بخشش وعطا را با گناه ومعصیت...و خدا خشمگین و ناراضیست؟
آیا راضی می شوی در ملک وخانه تو،
درحریمت علیه تو توطئه شود وتو آرام باشی؟
ولی خود درملک خدایت به معصیت مشغولی
گناه میکنی وبه رحمت اوامیدواری...
خداوند میفرمایند:
مــــن نـــــزد گــــمــــان بـــــنــــده ی
مـــــومـــــن هــــســــتـــــم اگـــر گـــمـــان خـــــوب بــــه مــــن
بـــــبــــرد بـــــه او خـــــوبـــــی مــــیــــرســـانـــم...
ما را با روزی هایمان امتحان کردی و ما زود نا امید شدیم
زود فراموش کردیم که تو روزی دهی تا آنجا که روزی
که بخشش توست به جای اینکه از تو بخواهیم
از مردمانی خواستیم که خودشان روزی خوار تواند.
خدایا به ما یقین درست و راست بده تا باورمان شود
بخشنده تویی تا به رنج و سرگردانی نیفتیم
آرامشی ناب در دلمان بیانداز تا بیهوده به این در و آن در نزنیم...
در زمانی که کنی قصد گناه / گر کند کودکی از دور نگاه /
شرم داری ز گنه درگذری / پرده ی عفت خود را ندری /
شرم بادت ز خداوند جهان / که بود واقف اسرار نهان ......
خداوند متعال به موسی (ع) می فرماید:
ای پسر عمران
دروغ می گوید کسی که گمان می کند مرا دوست دارد ولی هنگام شب،
تا صبح می خوابد سپس فرمود: آیا دوست خواستار خلوت کردن
با دوست خود نیست؟ ای پسر عمران، من از دوستان خود با خبرم
چون شب بر آنان وارد شود، دیده دل هایشان به سوی من نگران است،
و عقاب و کیفر من پیش چشمشان نمودار است و با من از راه مشاهده
و حضور سخن می گویند. ای پسر عمران، از دل خود خشوع،
از بدن خود فروتنی، و از چشم خود اشک، در تاریکی های شب،
برای من بفرست، که در این حالات مرا به خود نزدیک خواهی یافت.
برخیز که عاشقان به شب راز کنند گرد در و بام دوست پرواز کنند
هرجا که بود دری به شب در بندند الا در دوست را که شب باز کنند
هرگاه او را بخوانی نـــــــدایت را می شنود
وچون با او راز دل گویی راز تو را می داند
پس حـــاجت خود را با او بگوی وآنچه در دل داری نزد او بازگوی
غم واندوه خود را نزداو مطرح کن تا غم های تو را برطرف کند
و در مشکلات تو را یاری رساند واز گنجینه های رحــــــــــمت او
چیزهایی را درخواست کن که جز او کسی نمی تواند عطا کند
پس هرگاه اراده کنی می توانی با دعـــــــا
درهای نعمت خدا را بگشایی تا بـــاران رحمتش بر تو ببارد
نــــگــــویـــیـــد
خـــــــــــدا تـــنـــهـــــــــاســتــــــــــــ ،
دلــــخــــوشــــــــم بـــــه ایـــنـــکـــــه
“بــــــا خـــــــــــدا هـــستــــــم”
خدایا هیچ وقت رهـــایم نکن...
آیا به آسمان نمی نگرند که چگونه برافراشته شده...
کسانی که غیر از خدا آنها را میخوانید و پرستش میکنید،
اینها هرگز نمیتوانند حتی یک پشه ای بیافرینند.(18/غاشیه-73/حج)
زمینم خیلی غریبه...اینطور نیست
تا حالا بهش فکر نکرده بودم!!!
قربونت برم خدا نمیدونم زیبایی آفرینشتو بنگرم یا عظمتش را...
یا رب که می گویم خیالم راحت می شود
دلم آرام میگیرد کسی تا آخر هوایم را دارد
رب ؛ یعنی پرورش دهنده
یعنی چیزی را از همان اولِ اول ،
مثل یک دانه ی کوچک پرورش دهی ،
مراقبش باشی ،آب و آفتابش را اندازه بگیری
برایم ربوبیت کرده ای که اکنون اینجایم
می دانم آفت زده ام
و خیلی وقت است که گُل نمیدهم
اما خیالم راحت است که فراموشم نمی کنی
گیرم چند روزی را آبم ندهی،
بگذاری جایی پرت و دور از نور
تا آفتم کشته شود؛
گاهی روزهایم سخت میگذرند،
اما به حکمتت که فکر میکنم
خیالم آسوده می شود...
*********************
https://telegram.me/eshgekhodayi
چه زیباست!!؟
در بخشیـــــــــــــــــدن
"خـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــدا"
باشیم...
ای ماندگار ، ای ماندنی ترین عشق ،
ای یکتا یاور ، ای باعث بزرگی ای بزرگ ،
ای جدا از من و با من!
ای بی نیاز از من و دوستدار من!
باران دیدگانمان میل تو را دارند،
چه زیباست با آسمان آبی رحمت تو همراز شدن...
عارف بزرگ "ابراهیم ادهم" روایت می کند
روزی بر چوپانی عبور کردم و از وی تقاضای آب کردم.
گفت : «هم شیر دارم ،هم آب ؛ کدام را خواهی؟»
گفتم آب را .چوپان برخاست و عصا را بر سنگ زد
و آبی گوارا از سنگ بیرون آمد،من تعجب کردم
گفت:«تعجب نکن ، وقتی بنده ی خدا مطیع حق باشد
همه ی عالم مطیع او می شوند و فرمان او را اجابت می کنند.»
روزهایی که مثل خواب می گذرند
آرزوهایی که هر روز ساعت به ساعت بر عقل می تازند
و چشم ها را کور می کنند و سرها را مست
آرزوهایی شیرین ولی نشدنی
و یا شدنی اما پست ، اما پوچ
آرزوهایی که آدمی را سرگرم می کنند و سرگردان
و او را به نزد واقعیات رها می سازند
واقعیت هایی شوک برانگیز ، واقعیت هایی بی رحم
پس چه وخیم است حال زنده ای که دنیا به بازیش گرفته
و مرگ سرانجام اوست و آخرت چشم انتظارش
عابدی بود که در دل کوه با خدا راز و نیازمیکرد،
و خدا هر شب به فرشتگانش امر میکرد تا از طعام بهشتی،
برای او ببرند و او را بدینگونه سیر نمایند...
بعد از ۷۰ سال عبادت ، روزی خدا به فرشتگانش گفت:
امشب برای او طعام نبرید، بگذارید امتحانش کنیم
آن شب گرسنگی بر عابد غالب شد. طاقتش تمام شد
و از کوه پایین آمد و به خانه بت پرستی که در دامنه کوه
منزل داشت رفت و از او طلب نان کرد،
بت پرست ۳ قرص نان به او داد و او بسمت عبادتگاه خود
حرکت کرد. سگ نگهبان خانه بت پرست به دنبال او راه افتاد،
مرد عابد یک قرص نان را جلوی او انداخت
سگ نان را خورد و دوباره راه او را گرفت، مرد
قرص دوم نان را نیز جلوی او انداخت و خواست برود
اما سگ دست بردار نبود و نمی گذاشت
مرد به راهش ادامه دهد.
مرد عابد با عصبانیت قرص سوم را نیز جلوی او انداخت و گفت :
ای حیوان تو چه بی حیایی! صاحبت قرص نانی به من داد
اما تو نگذاشتی آنرا ببرم؟
ناگاه سگ به سخن آمد و گفت: من بی حیا نیستم،
من سالهای سال سگ در خانه مردی هستم،
شبهابی که به من غذا داد پیشش ماندم ،
شبهایی هم که غذا نداد باز هم پیشش ماندم،
شبهایی که مرا از خانه اش راند، پشت در خانه اش تا صبح نشستم...
تو بی حیایی، که عمری خدایت هر شب غذای شبت را
برایت فرستاد و هر چه خواستی عطایت کرد، یک شب که
غذایی نرسید، فراموشش کردی و از او بریدی
و برای رفع گرسنگی ات به در خانه یک بت پرست آمدی
و طلب نان کردی...
مرد با شنیدن این سخنان منقلب شد
و به عبادتگاه خویش بازگشت و توبه کرد...
بشنو که از گلدسته ها بانگ “الله اکبر” می آید :
آری ، خدا بزرگ تر است از غم ها و اندوه ها
و ناامیدی ها و تنهایی های ما !
خدایا تو می دانی ما را چه می شود
و ما خود نمی دانیم که ما را چه می شود !
پس تو نجاتمان بده ، ای آنکه بی آنکه بگویم شنیده ای …
هیچ جنبنده ای در زمین ، و هیچ پرنده ای که با دو بال خود
پرواز می کند ، نیست مگر اینکه امتهایی همانند شما هستند
ما هیچ چیز را در این کتاب ، فرو گذار نکردیم
سپس همگی به سوی پروردگارشان محشور می گردند.
گفت ای موسی ز من می‌جو پناه
با دهانی که نکردی تو گناه
گفت موسی من ندارم آن دهان
گفت ما را از دهان غیر خوان
از دهان غیر کی کردی گناه
از دهان غیر بر خوان کای اله
مورچه درمیان مخلوقات خداوند بیشترین علاقه رابرای
همکاری ، فداکاری ، ازخودگذشتگی وکمک به دیگران دارد ؛
مورچه ها تمام آنچه را که دارند برای کمک به دیگران فدا می کنند
آیا این منظره ما رابه تفکردرخلقت خداوند بلند مرتبه فرانمی خواند ؟!
به خصوص اینکه دانشمندان پی برده اند که بزرگترین خوشبختی
در زمانی است که به دیگران کمک می کنی !
وازاین روست که می گویند مال ، قدرت وشهرت دلیل خوشبختی نیستند ؛
بلکه سعادت واقعی درکمک ویاری رساندن به نیازمندان است !... سبحان الله .
آیا مورچه ها اسرارخوشبختی را درک کرده اند
وبا کشف این حقیقت به آن عمل می کنند ؟!
خداوند سبحان دراین مورد می فرماید :
" درنیکوکاری وتقوی به یکدیگرکمک کنید ؛ ولی درگناه وستمکاری
یکدیگر را یاری نکنید وازخداوند بترسید که همانا عقاب خداوند شدید است . "
به قلم: عبد الدائم الکحیل
خدایا اگر گناهانم را بر روی سنگ نوشته بودم
از هم پاشیده بود!
اگر بر روی آب دریـــا نوشته بودم
خشک شده بود!
اگر زمین از آن آگاه شده بود مرا
به درون خود کشیده بود!
اگر آسمان از آن آگاه گشته بود مرا
هلاک کرده بود!
خدایا ممنون که ستارالعیوب منی!
خدایا از تو مهربون تر کجا پیدا کنم؟؟؟؟
توکل یعنی اجازه دادن به خداوند
که خودش تصمیم بگیرد!
یعنی فقط بخواه و آرزو کن
اما پیشاپیش شاد باش!
و ایمان داشته باش که رویاهایت
هم چون بارانی در حال فرو ریختنند!
پیشاپیش شاد باش و شکر گذار
چرا که خداوند نه به قدر رویاها
بلکه به اندازه ایمان و اطمینان توست که می بخشد
بعدِ حمد و بعدِ بسم الله الرحمن الرحیم
میبرم بر توپناه از شرِّ شیطان رجیم
کن کمک یا رب بمانم در صراط مستقیم
ای ملائک تا ابد بر درگه لطفت مقیم
یا سمیعُ یا علیمُ یاعلی یا عظیم
یا حلیم یا کریم یا حکیم یا قدیم
در دلم دارم امیدِ رحمت ای پروردگار
یا امان الخائفین، یا رب اللیلِ و النهار
یا عظیمَ المنِّ یا ربَّ الحُبوبِ والثِّمار
سیدی العفو ، یا ربِّ الصّغارِ و الکِبار
عفو، یا ستّار، یا ربّ الصحاری والقِفار
رحم، یا غفار، یا ربَّ البَراری والبِحار
شد گناهم علتی تا اینکه باشم از تو دور
در تقابُل با گناهانم ولی بودی صبور
تو کریم و مهربان بودی و من مست غرور
از رگ گردن به من نزدیکتر داری حضور
یا مُهَیمِن یا مُزَیِّن یا طهورُ یا شکور
یا مُلقِّن یا مُهَوِّن یا عَفُوُّ یا غفور
رحم کن بر بنده ات یا راحم الشَّیخِ الکبیر
رومگردانی ز من یا رازِق الطِّفل الصغیر
من گناه آلوده ای هستم، أَجِرنا یا مُجیر
عُدَّتی فی شدّتی، یا جابِرَ العظمِ الکَسیر
یا لطیفُ یا خبیر یا قدیر یا منیر
یا بشیرُ یا نذیرُ یا بصیرُ یا ظَهیر
شامل ما بوده الطاف تو ای رب جلیل
ای خدای بی شریکِ بی نظیرِ بی بدیل
ای که آتش را گلستان می نمایی بر خلیل
پس طمع بر رحمتت هرگز نمی خواهد دلیل
یا جمیلُ یا وکیلُ یا کفیلِ یا قبیل
یا مُدیلُ یا مُنیلُ یا مُقیلُ یا مُحیل
غرق عصیانم خدایا داده دنیایم فریب
از گناهم خسته ام توفیق توبه کن نصیب
ای نگاهِ پر ز مهرت بندگانت را شکیب
وای از آن روزی که دوزخ سمت ما دارد لهیب
یا حبیبُ یا طبیب یا قریب یا رقیب
یا حسیبُ یا مَهیبُ یا مُثیبُ یا مجیب
ظاهری تو، باطنی تو، آخری تو، اوّلی
تو امید آخر هر بنده ی مستأصلی
هر سحر کردم صدا نام تو با صوت جلی
یا بدیع یا منیع یا وفیُّ یا علیّ
یا حفیُّ یا رضیُّ یا قویُّ یا ولیّ
یا زکیُّ یا بدیُّ یا غنیُّ یا مَلیّ
قال الله عزّوجلّ
ای فرزند آدم!
خودت را محو بندگی من کن تا دلت را پر از بی نیازی کنم.
(کافی2/83)
شرمسارم که از مهربانیت سو استفاده میکنم و مدام خطا میکنم
و تواز آن میگذری و باز هم تکرار و تکرار... ازاین همه تکراربیهوده بیزارم
پس چرا؟ چرا باز هم به بیراه میروم؟ نمیدانم
چه شد که چنین شد؟ آیا تابلوی راه و بیراه را کسی جابه جا کرده بود؟
نمیدانم.. اما میدانم خطا از من است.. تو بزرگی کن و ببخش
(فوق العاده زیبا در وصف علی (ع)
آوای دل ، وِرد زبان ، یک واژه است آنهم علی
روحِ اذان ، آرامِ جان ، آقای خوبیها علی
با ذکر نامش هم خدا ، سازَد بهشت را خانه ات
پس تا توانی تو بخوان ، نام مُسَمّای علی
دل را ز دنیا میکَنی ، آن را به یکتا میدهی
ایمن ز بدها می شوی ، با بردنِ نام علی
راه نشانت می دهد ، دنیا به کامت می کند
از تو شفاعت می کند ، محشر بُوَد با تو؛ علی
عشق علی دارم به سر ، نام علی دارم به لب
مهر علی دارم به دل ، سلطان جنت یا علی
جان را فدایت میکنم ، ای مُقتَدای عالَمِین
ای نور چشم مصطفی ، عالِم به عالَم یا علی
***************************************
عشق فقط خدا
«و من اصدق من اللَّه قیلاً» نساء 122
و چه کسى در سخن از خدا راستگوتر است ...
امام علی (علیه السلام):
چون شخص به نمـــــاز می ایستد
شیطان از روی حسد به او می نگرد
به سبب آنچه از رحمت خدا
نسبت به او مشاهده می کند
رحمتی که نمازگزار را پوشانیده
و دربرگرفته است ...
قل لو انتم تملکون خزائن رحمة ربی اذا لامسکتم
خشیة الانفاق و کان الانسان قتورا (سوره اسراء، آیه 100)
بگو: «اگر شما مالک خزائن رحمت پروردگار من بودید،
در آن صورت (به خاطر
تنگ نظری) امساک می کردید،
مبادا انفاق مایه تنگدستی شما شود» و انسان تنگ نظر است!
فقیری به در خانه بخیلی آمد، و گفت
شنیده ام که تو قدری از مال خود را نذر نیازمندان کرده ای
و من در نهایت فقرم ، به من چیزی بده
بخیل گفت: من نذر کوران کرده ام
فقیر گفت :من هم کور واقعی هستم ، زیرا اگر بینا بودم
از در خانه خداوند به در خانه کسی مثل تو نمی آمدم
کوچیک تر که بودم فکر می کردم بـ ـــاران اشک خداست
ولی مگه خدا هم گریه می کنه؟! چرا باید دل خدا بگیره
دوست داشتم زیر بارون قدم بزنم تا بوی خدا رو حس کنم
اشک خدا را تو یه کاسه جمع کنم
تا هر وقت دلم گرفت کمی بنوشم تا پاک و آسمانی شوم
آسمان که خاکستری می شد دل منم ابری می شد
حس میکردم که آدما دل خدا رو شکستند
و یا از یاد خدا غافل شدند
همه می گفتند باران رحمت خداست
ولی حس کودکانه من می گفت
دلـــــش از دست آدما گرفته
حاج آقا قرائتی :
اگر لامپی در یکـــ خیابانی بزنند،افرادی بیایند
این لامپ را بشکستند لامپ دوم را بزنند،
لامپ دوم را هم بشکستند لامپ سوم را بزنند،
لامپ سوم را هم بشکنند اگر یازده لامپ بزنند
و مردم نااهل بشکنند حکم عاقلی دیگر می گوید:
"لامپ دوازدهمین را وصل نکـن ایـن ها هنوز
آدم نشده‌اند،لیاقت ندارند بگذار در تاریکی باشند. "
یازده امام آمد و یازده چراغ هدایت را شهید کردند
چراغ دوازدهمیـن را دیگر خداوند وصل نکرد ...
مے گوید:هر وقت آمادگی اش را دارید، شما هنوز متمدن نشده‌اید ...
رسول الله به قطاری از شتران که حاجیان را
برای زیارت خانه خدا می برد، نظر فرمودند و گفتند
قدمی برنمی دارند مگر اینکه برای آنان حسنه ای ثبت شود
و قدمی نمی نهند مگر اینکه گناهی از آنان محو می گردد
و چون از مناسک حج فارغ شدند، به آنان اعلام می شود
بنایی را بنا کرده اید، آن را خراب نکنید
گناهان گذشته شما بخشیده شد
از حالا به بعد عمل نیک انجام دهید
خدا که رنج و راحتش نعمته ...... تو شادی و مصیبتش حکمته
خدا ؛ خدا که جون به بنده ها داد .... بدی برای بنده ها نمی خواد
لطف وصفا داره دهات وشهرش...خدایی که قشنگه لطف و قهرش
خدای آسمون خدای آدم ..... خدای کل کائنات عالم
برای اون که اهل سوز و سازه ...... درهای رحمتش همیشه بازه
تو عالم از چرنده و پرنده .... کسی رو مبتلا نمی پسنده
خدایی که نداره تو آسمون ... نه منشی و نه حاجب و نه دربون
رسیدگی به کار خلقه کارش .... بدون وقت قبلی و سفارش
خدا نداره توی عرش اعلا .... تو دفترش کمیسیون و شورا
خدا که از ازل خودش خدا بود .... مشاور و معاونش کجا بود؟
نصفه شب هم بری ؛ خدا خسته نیست ....
درش به روی هیچ کسی بسته نیست
خدا که بغض و دشمنی نداره ..... به غیر نور و روشنی نداره
پیشش که باشکسته بالی میری...نترس اگرکه دست خالی میری
واسطه ی خدای مهربونه .... دعا که نردبون آسمونه
نه ناز و غمزه لازمه نه عشوه ..... نه حق بوق و پول و چای و رشوه
اگر که تشنه باشی آبت میده .... سؤال اگر کنی ؛ جوابت میده
مرحمتش بیشتره از عذابش .... اینو خودش نوشته تو کتابش
قربون اون خدا که اسمش دواست ....
قربون اون خدا که اسمش شفاست
حضرت موسی ( علیه السلام ) روزی دندان درد گرفت
و به خدا شکایت برد . حق تعالی به او دستور داد
از فلان گیاه استفاده کن . حضرت از آن گیاه استفاده نموده
و درد دندان مبارکش تسکین یافت .
بار دیگر دندانش درد گرفت و همان دوا را به کار برد ؛
ولی این بار درد دندانش تسکین نیافت !
لذا از خداوند خطاب آمد که ای موسی
دفعه قبل ، به امید ما رفتی ؛
اما این بار به امید گیاه و از ما غافل بودی!
زنبور عسل
این حشره شگفت انگیز ،از چنان تمدن و زندگی اجتماعی
برخوردار است که حتی از جهاتی بر تمدن انسان هم
پیشی گرفته است خداوند به طرز اعجاز آمیزی با کلمه وحی
به این موضوع اشاره کرده است.
دانشمندان از ظرافت خانه هایی شش ضلعی آنها در حیرتند
از این رو این حشره را مهندس خارق العاده می نامند
و به هندسه دانان نیز مشهورند مانند مورچه و موریانه ها
شهر زنبوران از پاکترین ، منظم ترین و پرکارترین شهرهاست ؛
شهریست متمدن که بیکار و فقیری در آن یافت نمی شود
ملکه کارگران را در اوقاتی از روز
برای تغذیه از شهد گلها بیرون می فرستد
براستی چنین قانونی تنظیم کننده و فرمان دهنده ندارد ؟
***********************************
هر چه می توانید قرآن بخوانید زیرا شفای شما در قرآن است
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آلهفرمود: من دو چیز در میان شما باقى گذاشتم،
تا وقتى که به آن دو چنگ زنید هرگز گمراه نخواهید شد: یکى قرآن، دیگرى خاندانم.
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:
بـرترى قـرآن بر سـایر سخـنها هـمانند برترى خدا بر مخـلوقات اوسـت.
رسـول اکرم صلی الله علیه و آلهفرمود:
قـرآن جز خـدا بهترین و برترین چیـزهاست،
کسى که احـترام قـرآن را
نـگهدارد به خدا احـترام کرده است،
و کسـى که حـرمت قـرآن را نـگه ندارد نسبت به خدا بى حرمتى کرده اسـت،
احـترام به قـرآن در پیشـگاه الهى هـمانند احتـرام پـدر بر فـرزند اسـت.
امام هشتم علیه السلام از امام کاظم علیه السلام نقل مى کند که فرمود:
مردى از امـام صادق علیه السلام پـرسید
چگونه است که قـرآن هـر چه خـوانده و منتشـر مى شـود
جز بر تازگى و طـراوتش افـزوده نمى شـود؟ امام صـادق علیه
السلام فرمود:
زیرا خـداوند آنرا براى زمان و مردم خـاصى قرار نـداده اسـت،
بنـابراین در هر عصـرى نو، پیـش هر ملتى تا روز قیـامت تازه و شـاداب اسـت.
پیامبر گرامى اسلام صلی الله علیه و آله فرمود:
بر شما باد قرآن، پس آنرا رهبر و پیشواى خود قرار دهید،
زیرا آن، سخن پروردگار جهانیان است. از طرف اوست و
بسوى او برمى گردد، بنابراین به
متشابهات آنها هم ایمان آورید
و از ضرب المثلهاى آن پند گیرید.
امام على علیه السلام فرمود: تـاریخ گـذشتگان و
آیـندگان و بـرنامه زنـدگى شـما در قـرآن اسـت.
پیامبر بزرگوار صلی الله علیه و آله فرمود: بر شما باد به قرآن، چون قرآن،
شفاى سودمند، و داروى پربرکت است و
نگهبان کسى است که به آن چنگ مى زند،
و نجاتبخش کسى است که از آن پیروى کند.
امام حسن مجتبى علیه السلام فرمود: در این قـرآن چراغـهاى روشـن (هـدایت) و داروى شـفابخش دلهـاست.
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:
اى مردم آنچه از من
براى شما نقل مى شود چنانچه هماهنگ با قرآن بود بدانید گفتار
من است و اگر مخالف با محتواى قرآن بود گفته من نیست.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آلهفرمود: قرآنیان و شب زنده داران، بزرگواران امّت من هستند.
پیامبر خدا صلی الله علیه و آلهفرمود: حامل و حافظ قرآن پرچمدار اسلام است،
کسى که او را احترام کند خدا را
گرامى داشته است، کسى که به او اهانت کند
مورد لعن و نفرین خدا خواهد بود.
پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: قرآنیان بالاترین مقام انسانى بعد از
پیامبران و فرستادگان الهى را دارند، پس حقوق آنان را کم ندانید،
زیرا در پیشگاه الهى داراى منزلتى هستند.
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:
حاملان قرآن همان آموزگاران سخن خدا و دربرکنندگان نور خدایند،
کسى که
آنان را دوست بدارد، خدا را دوست داشته و کسى که
نسبت به آنان دشمنى کند با خدا دشمنى کرده است.
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:
اى جامعه قرآن خوانان!
در مورد آنچه از قرآن خداوند بر دوش شما نهاده
تقواى الهى را پیشه کنید،
زیرا من و شما مسئولیم، من مسئول ابلاغ رسالتم و
از شما در باره آنچه از کتاب خدا و سنّت من دارید سؤال خواهد شد.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود:
قرآن و شگفتیهاى قرآن و مفاهیم آن را بیاموزید.
مفاهیم قرآن همان واجبات و حدود آن است،
زیرا قرآن برپنج وجه نازل شده است:
حلال و حرام و محکم و
متشابه و ضرب المثلها،
به حلال قرآن عمل کنید، و حرام را رها کنید، به محکمات عمل کنید و
متشابه آن را واگذارید و از ضرب المثلها پند گیرید.
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله فرمود: کسى که قرآن را بیاموزد و
به آن عمل نکند و دنیا دوستى و زینت آن را بر قرآن ترجیح دهد
سزاوار خشم خداوند است،
و در ردیف یهود و نصارى قرار خواهد داشت که کتاب خدا را پشت سر انداختند.
امام صادق علیه السلام به نقل از پدرانش فرمود:
دو گروهند که اگر اصلاح بشوند امّت من اصلاح خواهند شد و
چنانچه فاسد شوند امت را فاسد خواهند کرد: حاکمان و قاریان قرآن.
رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود:
کسى که قرآن بخواند و به آن عمل نکند خداوند او را روز قیامت کور محشور خواهد کرد.
پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله فرمود: کسى که قرآن بخواند و
بعد حرام بخورد و بنوشد یا محبّت و زینت دنیا را بر آن برترى دهد
مستوجب خشم الهى مى شود مگر اینکه توبه کند،
و اگر بدون توبه بمیرد، روز قیامت قرآن با او به محاجّه برمى خیزد و
تا او را محکوم نکند دست برنمى دارد.
پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله فرمود:
بهترین شما کسى است که قرآن آموزد و آن را آموزش دهد.
امام صادق علیه السلام فرمود: اگر کسى از قرآن یک حرف بیاموزد،
خداوند براى او ده حسنه مى نویسد، و ده گناه از او مى بخشد،
و ده درجه او را بالا مى برد، فرمود: نمى گویم، در مقابل هر آیه،
بلکه در مقابل هر حرفى مانند «باء» یا «تا» یا همانند آنها.
پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله فرمود:
اگر خواستار زندگى سـعادتمندان،
و مـرگ شهیدان و نجات روز محـشر، و سـایه در
روز قـیامت و هـدایت در روز گـمراهى هستید پس قـرآن بیاموزید،
زیرا آن گفـته خـداى مهربان و ایمنى از شیـطان و موجب برترى و وزنه خوبـیهاى شـما است.
حضرت على علیه السلام فرمود: قـرآن را بیـاموزید که
نیـکوترین گفـتار است، و در آن دانـا و آگاه شـوید که بـهار دلهـاست و
از نور آن شـفا بخواهید، که شـفا بخـش دلهـاست، آن را خـوب بخوانید چون مفیدترین قصّـه هاسـت.
امام صادق علیه السلام فرمود: شایسته است که انسانِ مؤمن نمیرد تا
قرآن را بیاموزد یا در حال آموزش آن باشد.
رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: برترین عبادت امّت من روخوانى قرآن است.
رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود:
اى سلمان! بر تو باد خواندن قرآن، زیرا
قرآن خواندن کفّاره گناهان و سپرى در مقابل آتش و بازدارنده از عذاب است.
امـام صـادق علیه السلام فرمود:
قـرآن، عـهدنامه خدا به بنـدگان اوست،
پس شایسته است مســلمان در عـهدنـامـه اش بـنگرد،
و روزى پنـجـاه آیـه از آن بخـواند.
امـام صـادق علیه السلام فرمود: مؤمـنى که در جـوانى قـرآن بخـوانـد،
قـرآن با گـوشت و خـون او مـخــلوط مـى شــود،
و خــدا او را بــا ســفیـران بـزرگـوار و نیـکوکار قـرار مـى دهـد و
روز قیـامت قـرآن مـدافـع اوسـت.
امام باقر علیه السلام فرمود: هـر چیـزى بـهارى دارد و بـهار قـرآن مـاه مـبارک رمـضـان اسـت.
رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: کسى که در
ماه مبارک رمضان یک آیه قرآن بخواند پاداش او همانند کسى است که
قرآن را در ماههاى دیگر ختم کرده است.
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله فرمود: خانه اى که در
آن قرآن خوانده شود فرشتگان وارد آن مى شوند،
و شیطانها از آن دور مى شوند،
و اهل آن در آسایش قرار مى گیرند و به خیر و
برکت آن خانه افزوده مى شود و از بدیها و
آفات آن خانه کاسته مى شود. و خانه اى که در آن قرآن نخوانند،
محلّ حضور شیاطین و دورى فرشتگان مى شود و
بر اهلش تنگ مى شود و شرّش بسیار و خیرش اندک خواهد شد.
امام صادق علیه السلام فرمود:
خانه اى را که مسلمانى در آن است و قرآن تلاوت مى کند
اهل آسمان آنرا مى بینند همانگونه که مردم دنیا ستاره نورانى را در آسمان مى بینند
امام صادق علیه السلام فرمود: کسى که حرفى از
کتاب خدا را بشنود بدون آن که بخواند خداوند حسنه اى براى او مى نویسد،
و گناهى را از او مى بخشد، و یک درجه او را بالا مى برد.
امام صادق علیه السلام فرمود:
هنگامى که به آیه اى که یاد بهشت است رسیدى از خدا بهشت بطلب،
و وقتى به آیه اى که یادآور آتش است رسیدى از آن به خدا پناه ببر.
رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: قـرآن را با صـدا و آهنگ عـربى بخوانید.
رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود:
تعداد درجات بهشت به تعداد آیه هاى قرآن است،
هنگامى که اهل قرآن وارد
بهشت شود به او گفته مى شود
قرآن بخوان و بالا برو، براى هر آیه اى درجه اى است،
بنابراین بالاترین درجه از آنِ حافظان قرآن است.
رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود:
کسى که از رو قرآن بخواند، خدا براى او دوهزار حسنه مى نـویسد،
و کسـى که آنـرا از حـفظ بخـواند هـزار حسنه نوشـته مى شـود.
رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود:
وقتـى کسى قرآن را ختم کند، در آن هنگام هزار فرشته بر او درود مى فـرستـند.
به عقیده ما مسلمین, قرآن سخن و وحی خداوند یکتاست.
سخنی است که شنیدنش لرزه بر اندام می آورد.
درون آدمی را نرم کرده و ذهن را متوجه ذکر خدا می کند.
سخن خداوندی است که صاحب ملکوت آسمانها و زمین است و
آگاه و
دانا به ریز و درشت خلقت است. این است که
ماقرآن را روشنگر و راهنما می دانیم و عقیده داریم که معجزه پیامبر است.
از طرفی هر انسان غیر مسلمانی که بدون تعصب و غرض قرآن را بخواند
بر نظم و آهنگ دلنواز آن اذعان دارد.
این خود شاهدی بر اعجاز کلامی قرآن است
چرا
که قرآن وحی بر پیامبری بی سواد بوده است.
ولی چنان آهنگ کلامی قرآن زیبا
بوده و چنان معانی آن بر دل
می نشسته که اعراب زمان پیابر را مسلمان کرده. اعرابی که
خود سخنور بوده اند و شعرای بسیاری داشته اند در
برابر نظم و
آهنگ کلام خدا سر فرود آورده اند.
از طرفی کفاری که تعصب چشمانشان را کور و
گوشهایشان را سنگین کرده بود قرآن را نمی پذیرفتند.
گاهی به پیامبر تهمت شاعری می زدند و گاهی قرآن را افسانه های پیشین می خواندند.
برای اثبات بطلان ادعای کفار زمان پیامبر و همچنین کسانی که
با تعصب و
دیده کور به قرآن می نگرند ،
خداوند آنها را به آوردن سوره ای مثل سوره های قرآن فرا می خواند.
بهاین موضوع در پنج جای قرآن اشاره شده است:
۱– سوره ۲ آیات ۲۳ و ۲۴
و
اگر در آنچه بر بنده خود نازل کردهایم شک دارید
پس اگر راست مىگویید
سورهاى مانند آن بیاورید و گواهان خود را غیر خدا فرا خوانید.
پس اگر نکردید و هرگز نمىتوانید کرد از آن آتشى که
سوختش مردمان و سنگها هستند و براى کافران آماده شده بپرهیزید.
۲– سوره ۱۷ آیه ۸۸
بگو اگر انس و جن گرد آیند تا نظیر این قرآن را
بیاورند مانند آن را نخواهند آورد هر
چند برخى از آنها پشتیبان برخى [دیگر] باشند.
۳– سوره ۱۱ آیات ۱۳ و ۱۴
یا
مىگویند این [قرآن] را به دروغ ساخته است بگو اگر راست مىگویید
ده سوره
برساختهشده مانند آن بیاورید و غیر از خدا هر که
را مىتوانید فرا خوانید. و اگر آنها دعوت شما را نپذیرفتند بدانید
با علم الهی نازل شده و هیچ معبودی جز او نیست آیا با اینحال تسلیم میشوید؟
۴– سوره ۱۰ آیات ۳۸ و ۳۹
یا مىگویند آن را به دروغ ساخته است بگو اگر راست مىگویید
سورهاى مانند آن
بیاورید و هر که را جز خدا مىتوانید فرا
خوانید.بلکه چیزى را دروغ شمردند
که به علم آن احاطه نداشتند و
هنوز تاویل آن برایشان نیامده است کسانى [هم] که پیش از
آنان بودند همین گونه [پیامبرانشان را] تکذیب کردند.
۵– سوره ۵۲ آیات ۳۳ و ۳۴
مىیگویند آن را بربافته [نه] بلکه باور ندارند.
پس اگر راست مىگویند سخنى مثل آن بیاورند.
بر طبق این آیات خداوند ناباوران را به آوردن سوره ای شبیه قرآن فرا می خواند.
کفار زمان پیامبر با همه سخن وریشان و
تسلطشان به زبان عربی
نتوانستند این کار را بکنند.
آنها که تهمت شاعری به پیامبر می زدند فرصت
طلایی به
دست آورده بودند تا در زمانی که اسلام نو پا بود و
تعداد مسلمین
بسیار اندک ، این دین جدید را فقط با آوردن یک
سوره به زانو بیاورند ولی
نتوانستند. اکنون که قرنها از این فرا
خوانی قرآن می گذرد، عده ای از
مخالفان قرآن که نه تنها
نظم و زیبایی ظاهری قرآن را درک تکرده اند بلکه
مفهوم و
معنی قرآن را نیز متوجه نمی شوند، ادعا می کنند که تقلید از
قرآن و نوشتن سوره ای مثل سوره های قرآن کاری ساده است.
بعضیها پا را فراتر
گذاشته و اشعار حافظ و فردوسی و شاعران
دیگر را برتر از قرآن می دانند. این
عده خود درک نمی کنند که
سخنور و شاعر برجسته ای چون حافظ خود به اعجاز
قرآن اذعان داشته چرا
که شعر میسروده و تفاوت شعر خود با قرآن را درک می
کرده. قرآن برای
این موضوع مثال عصای موسی را می آورد. وقتی که موسی عصای خود را
به اذن خداوند تبدیل به مار کرد ، فرعون که احاطه علمی نداشت و
تعصب چشمانش را کور کرده بود معجزه موسی را نمی پذیرفت در
حالیکه جادوگران او
که فرعون برای مبارزه با موسی فرا خوانده بود ،
ضعف و محدودیت خود را درک می کردند و با دیدن معجزه موسی ایمان آوردند.
چرا که آنها بر خلاف فرعون می دیدند که کار موسی از
عهده یک انسان خارج است و تنها یک قدرت مافوق طبیعی و برتر از عهده آن بر می آید.
در اینجا برای نشان دادن پوچی ادعای این افراد تصمیم گرفتم که از دید
یک
غیر مسلمان ولی بدون تعصب به این موضوع نگاه کنم. ببینم بدون
در نظر گرفتن اعتقاداتم به عنوان یک مسلمان آیا می توانم سوره ای مانند
سوره های قرآن
بنویسم یا نه. اگر در انتها اذعان کردم که اینکار نه تنها
از عهده من بلکه
از عهده هیچ انسانی بر نمی آید
خط بطلانی می کشم بر ادعای مخالفین متعصب
قرآن.
برای اینکار به کوتاهترین سوره قرآن توجه کردم.
سوره کوثر کوتاهترین سوره قرآن است که تنها ده کلمه دارد:
إِنَّا أَعْطَیْنَاکَ الْکَوْثَرَ : ما تو را [چشمه] کوثر و فراوانی تعمت دادیم
فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَانْحَرْ : پس براى پروردگارت نماز گزار و قربانى کن
إِنَّ شَانِئَکَ هُوَ الْأَبْتَرُ : دشمنت خودبىتبار و دست کوتاه از آینده خواهد بود
با خواندن این سوره متوجه می شویم که این سوره به صورت نظم است.
پس اگر
قرار باشد سوره ای مانند این بیاوریم باید به صورت نظم باشد.
از طرفی کلمات
نظم به دقت انتخاب شده اند.
کوثر و انهر و ابتر هر سه چهار حرف دارند که
نوشتن نظمی مثل آن را مشکل می کنند.
در قدم بعد به دنبال این سه لغت در
قرآن گشتم. متوجه شدم که
این سه لغت تنها و تنها یکبار و آنهم در این سوره
آمده اند. این
یعنی اگر قرآن ساخته سخنان پیامبر می بود او باید با لغاتی
که
نه قبل و نه بعد از آن استفاده می کند شعر بگوید. این نوشتن
سوره ای مثل
این را بسیار مشکل می کند. ما شاید بتوانیم از
سخن دیگران تقلید کنیم ولی
اگر لازم بود که با لغاتی که هرگز
استفاده نکرده ایم نظم بگوییم کار بسیار
مشکلی می داشتیم.
تا اینجا من فقط به نظم ظاهری قرآن نگاه کرده ام و
فعلا بسیار تحت تاثیر قرار گرفته ام.
در مرحله بعد به معنی و مفهوم سوره نگاه کردم. این تیر خلاصی بود
برای
من که ایمان بیاورم نه تنها من بلکه هیچ انسان
دیگری نمی تواند شبیه این
سوره بیاورد. آیات پیشگویی هستند در
مورد مخالفان پیامبر که در زمان پیامبر
به حقیقت پیوست.
پیامبر به اوج اقتدار رسید و خداوند نعمتش را بر او کامل کرد و
دشمنانش همه کوتاه دست ماندند. هیچ انسانی هرگز نخواهد
توانست آینده
را پیشگویی کند. اگر اعراب زمان پیامبر در برابرنظم و
آهنگ سوره کو ثر سر تسلیم فرد آوردند اکنون ما باید سر تعظیم بر
مفهوم آن نیز فرود بیاوریم. این یعنی ما با درک اندکی که از قرآن داریم
اگر بدون تعصب به کوچکترین سوره قرآن بنگریم اذعان می کنیم که
این سوره سخن قدرتی است که دانای نهان و غیب است. خداند در قرآن می فرماید:
و کلیدهاى غیب تنها نزد اوست جز او [کسى] آن را نمىداند و آنچه
در خشکى
و دریاست مىداند و هیچ برگى فرو نمىافتد مگر [اینکه] آن را مىداند و
هیچ دانهاى در تاریکیهاى زمین و هیچ تر و
خشکى نیست مگر اینکه در کتابى روشن [ثبت] است.
سوره های دیگر هر کدام داستانی دگر دارند و عظمتی دگر.
ما با دانش
اندکمان تنها در حد و اندازه فهممان می توایم از
قرآن استفاده کنیم و با توصل به خدا قرآن را راهنمای مسیرمان قرار دهیم.
یادداشت مدیر وبلاگ
بی شک در این مورد
مطالب زیاد دیگری است که
به مرور گرد آوری خواهیم کرد و صد البته
تفسیرقرآن
بسیار پیچیده است و بی شک بشر
تا الان نتوانسته است همه زوایای پیچیده و
مخفی و معانی و ذات والای این کتاب بزرگ اسمانی را
داشته باشد کتابی که با بودن در انواع حکومتها و
طغیان بشر و تحریفها و سوزانده شدن ها و
تلاش های
بسیار برای استفاده از آن به نفع حکومت
دوران ها چون صاحبش گفته اجازه
تحریف و
تغییر در آن نمیدهیم همیشه مصون از دستکاری و
تعرض مانده است که
مثال دومی ندارد خدا در قرآن میفرماید
آیا در قرآن نمی اندیشید اگر از جانب غیر خدا بود قطعاً در آن اختلاف بسیاری می یافتی
بعنوان مثال قران حرکت کرات را آن زمان ادعا کرده و بشر
الان به این نتیجه میرسید که کرات ثابت هستند یا مثل های دیگر
حتی یک مورد هم نمیتوان یافت که کسی در
مقام مناظره با مطالب قران به پیروزی برسد و اختلافی در آن پیدا کند
بعنوان مثال هر چه علم بشری رو به جلو میرود ابعاد منطق و معجرات و
درستی و پیش بینی های قرآن وسیع تر ثابت میشودخداوند
درقرآن کریم 1400سال پیش موضوعاتی رافرموده است که
صحت علمی آنها امروزه اثبات میشود و اگر از غیر خدا بود
حداقل یک مورد باید پیدا میشد که علم امروزی یک ادعای
علمی قران را نفی میکرد ولی اینگونه که نیست هر روز
با اثبات منطق و علوم و معجزات قرآنی روز بروز به
اعتبار این کتاب اسمانی افزوده میشود هر شخصی که
روحیه عناد و تعصب شیطانی نداشته باشد با چند بار
خواندن قرآن براحتی متوجه میشود که این مطالب نمیتواند
نوشته دست بشر باشد اصلا کتابی مشابه با این نوع
نویسندگی وجود ندارد از باب ایات مشابه و محکم
ونوع تقسیم بندی و شروع و خاتمه مطالب..
بعنوان یک حقیرتوصیه دارم حداقل دو بار آنهم معنی فارسی قرآن ر
ا از اول تا آخر بخوانید بعد اگر کمتر از یک گنج یافتید کنارش بگذارید
اگر ما صبح متوجه بشیم یه کاغذی یا مجله ای رو تو
حیاطمون انداختن بدون اینکه بخونیمش نمیندازیمش سطل زباله
یا بعد از چند ساعت گوشی رو که چک میکنید اگر پیامکی داشتید
حتی تبلیغاتی معمولا یکبار آن را یمخوانید بعد حذفش میکنید
اما کتابی به این عظمت و معجزه که شاید بنده در این مطلب
حتی یک درصد از ابعاد و عظمتش را نتوانستم گردآوری کنم را
سالهاست که در خانه هایمان خاک میخورد و
نهایتا در مراسمات از آن بعنوان یک ابزار
استفاده میشود در مطالب بعدی از قرآن باز هم خواهیم گفت و
اگر شما دوستان هم مطلبی در خور وصف قران داشتید
میتوانید به وبلاگ بفرستید تا در راه شناسایی
این گنج عظیم به دوستان و همراهان سهمی داشته باشید
باز هم تسبیح بسم‌الله را گم کرده‌ام
شمس من کی می‌رسد؟ من راه را گم کرده‌ام
طره از پیشانی‌ات بردار ای بالا بلند
در شب یلدا مسیر ماه را گم کرده‌ام
در میان مردمان دنبال آدم گشته‌ام
در میان کوه سوزن، کاه را گم کرده‌ام
زندگی بی‌عشق شطرنجی‌ست در خورد شکست
در صف مُشتی پیاده، شاه را گم کرده‌ام
خواستم با عقل راه خویش را پیدا کنم
حال می‌بینم که حتی چاه را گم کرده‌ام
زندگی آن قدر هم درهم نبود و من فقط
سرنخ این رشته‌ی کوتاه را گم کرده ام
در ادامه یادی کنیم از این شعر زیبا
سائلی بی دست و پایم راه را گم کرده ام
عبد کوی هل اتایمراه را گم کرده ام
بس که دوری جستم از این بارگاه با صفا
آستان صاحب درگاه را گم کرده ام
آشنایم، نیستم از فرقه ی بیگانگان
چند روزی دلبر دلخواه را گم کرده ام
دردهایم را نگفتم چند گاهی با طبیب
شد دلم بی غمگسار و چاه را گم کرده ام
قدر عشقت را ندانستم، شدم مشغول خویش
خیمه ی زیبای ثارالله را گم کرده ام
ای یگانه تکسوار پهن دشت انتظار
شرمسارم، حجت الله را گم کرده ام
گوش جان نسپرده ام بر یا لثارات الحسین
راه قرب کوی آن خونخواه را گم کرده ام
کربلا کوته ترین راه است تا درگاه دوست
با که گویم این ره کوتاه را گم کرده ام
آزمـودم دل خــود را
بــه هـزاران شیـوه
هیــــچ چیز جز
شـادش نـــکرد...
روایت کرده اند که جوانى در بنى اسرائیل بود
که بیست سال اطاعت و عبادت کرد
و بیست سال معصیت کرد، روزى در آینه نگاه کرد
دید موهایش سفید شده. به خود آمد و از کرده خود
پشیمان شد. عرض کرد: الهى بیست سال عبادت
و بیست سال معصیت کردم، اگر به سوى تو برگردم
آیا قبولم مى کنى؟
ناگهان ندایی شنید که :
ما را دوست داشتى پس تو را دوست داشتیم،
ما را ترک کردى پس تو را ترک کردیم،
معصیت ما را کردى تو را مهلت دادیم،
پس اگر برگردى به جانب ما تو را قبول مى کنیم
مـــن از هـــمــه عــالــم و آدم،
بــه داشـتـن خـالــقـی
ای فرزند آدم ...
من سخنانت را می شنوم وقتی که با من حرف
می زنی و درد دل باز می گویی ...
تو نیز سخنان مرا در کتاب من بخوان که
فرشتگانم بر تو فرود آورده اند
و من بدان وسیله با تو سخن می گویم ...
در خلوت خود به اندیشه بنشین
و در تنهایی خود سخنان مرا بشنو
نعمت های مرا بشمار و خطاهای خودت را به یاد آر
مرا دوست داشته باش و محبتم را در دل دیگران
نیز بیانداز مهربانی های مرا برایشان بازگو کن
و سایه سار لطف مرا
بر فراز وجودشان نشان ده ...
(حدیث قدسی از کتاب ای فرزند آدم)
شخصی زیر درخت گردو ایستاده بود و می‌گفت:
« خدایا! همه کارهایت درست است فقط نمی‌فهمم
چرا گردوی به این کوچکی را بالای این درخت بزرگ قرار
داده‌ای ولی هندوانه به آن بزرگی را لای بته های کوچک!»
همین طور که داشت با خدا درد دل میکرد ناگهان
بادی وزید و گردویی روی صورتش افتاد
و از بینی اش خون آمد او به خودش آمد
وگفت: «خدایا کارت درست است اگر یک هندوانه
بالای درخت بود، معلوم نبود چه بلایی سرم می آمد!»
آیت الله مجتهدی تهرانی
هرجا کم آوردی، حوصله نداشتی، گرفته بودی،
پول نداشتی، کار نداشتی ، باطریت تموم شد،
تسبیح رو بردار
صد بار بگو استغفرالله ربی و اتوب الیه آروم میشی
استغفار آثار فوق العاده زیادی دارد
و فقط برای آمرزش گناه و توبه نیست ...
